Polska > Książki >TY > 2.9  System TeTa

GENERALNY RECENZENT

Jedna z Funkcji na spotkaniu klubowym. Generalny Recenzent ma za zadanie ocenić (konstruktywnie) całe spotkanie, łącznie z punktualnością, sprawnym prowadzeniem itp. Powinien przyjść nieco wcześniej na spotkanie (10-15 minut), aby obserwować wszystko od samego początku.

W czasie spotkania pracują dla niego trzej Mistrzowie:

  1. Mistrz Pozytywnego Myślenia,
  2. Mistrz Jąkania i Gramatyki,
  3. Mistrz Czasu.

Przewodniczący Spotkania zaczyna swoje wystąpienie od przedstawienia Generalnego Recenzenta, który (z miejsca, ale wstając) mówi krótko na czym polega jego rola, np.:

Moim zadaniem dzisiaj jest ocenić całe spotkanie. W ocenie tej pomagają mi dzisiaj...
po czym przedstawia (cały czas stojąc) trzech swoich "pomocników" udzielając im głosu na kilka sekund, tak aby każdy z nich krótko powiedział o swojej roli w czasie spotkania. Po ich wypowiedziach podaje swoje oczekiwania od spotkania, np.:
Będę dzisiaj zwracał szczególną uwagę na punktualność i rzeczowość wystąpień, a także...

Każdy z członków obserwuje spotkania klubowe i ma z pewnością jakieś sugestie co do ich prowadzenia. Rola Generalnego Recenzenta jest świetną okazją do zaproponowania swojego punktu widzenia i udoskonalenia czegoś. Ważne, żeby przed spotkaniem zaznaczyć czego się od tego spotkania oczekuje, np. jeśli wydaje nam się, że tematy w Łańcuszku Mówców są zwykle zbyt płytkie lub zbyt długo trwa ich wymyślanie, Generalny Recenzent może podać swoje spostrzeżenia i zaznaczyć, na co w ocenie zwróci szczególną uwagę; może zachęcić wszystkich do wymyślenia sobie z góry, "na wszelki wypadek", jakiegoś tematu do zaproponowania w Łańcuszku Mówców. Czasem może postawić jakieś specjalne zadanie, np. "będę zwracał uwagę na to czy wszyscy uczestnicy, którzy nie mają wyznaczonych ról w dzisiejszym spotkaniu, wzięli udział w Łańcuszku Mówców", albo przypomnieć recenzentom, że dobra recenzja zaczyna się od pochwały i że ocenianie, to nie wytykanie błędów, a raczej podawanie sugestii, jak można udoskonalić mowę. Może też, na przykład, zaznaczyć, że będzie zwracał uwagę, jak traktowani są goście.

Całe wystąpienie Generalnego Recenzenta w pierwszej części spotkania powinno być dobrze przygotowane i jak najkrótsze. Ponieważ wie wcześniej, że jest Generalnym Recenzentem, niedopuszczalne jest zastanawianie się w czasie wypowiedzi "no, co by tu jeszcze...". Po przedstawieniu swoich oczekiwań, Generalny Recenzent oddaje głos Przewodniczącemu, mówiąc: "Panie Przewodniczący" lub "Pani Przewodnicząca", po czym siada.

Ponieważ ta pierwsza wypowiedź Generalnego Recenzenta i jego "pomocników" jest rytualnym wyjaśnieniem zasad (szczególnie dla gości) i ma nadać tempo całemu spotkaniu, oklaski nie są tutaj pożądane (rola Przewodniczącego, aby do nich nie dopuścić).

W końcowej części spotkania, Generalny Recenzent ma dłuższe wystąpienie, na podium. Zaczyna je od jednominutowych sprawozdań trzech Mistrzów - pomocników (z miejsca, ale na stojąco, podczas których Generalny Recenzent cały czas stoi na podium). Oklaski po każdym z tych trzech wystąpień są mile widziane. Są one również podziękowaniem dla tych trzech funkcyjnych za ich pracę. Ponieważ Mistrz Czasu nie wręcza żadnej nagrody (co zwykle automatycznie prowokuje oklaski), zadaniem Generalnego Recenzenta jest te oklaski dla niego zainicjować. Nie od rzeczy jest również odnotować wkład pracy i podziękować wszystkim trzem Mistrzom - pomocnikom.

Prosząc Mistrza Czasu o "pozostanie na stanowisku jeszcze na tę okazję", Generalny Recenzent wygłasza swoją ocenę spotkania (w czasie od 4 do 6 minut) po czym oddaje podium Przewodniczącemu. W ocenie Generalnego Recenzenta powinny być uwzględnione następujące elementy:

  1. Punktualność: czy wszystko przebiegało zgodnie z planem, jeśli nie - jak można tego uniknąć na przyszłość?
  2. Sprawność prowadzenia i wartkość wypowiedzi: czy spotkanie było energicznie prowadzone (Gospodarz Spotkania i Przewodniczący), czy wydawało się chwilami, że ciągnie się w nieskończoność? Czy ktoś z wypowiadających się nadużył przydzielonego mu czasu? Jak to usprawnić? Czy funkcyjni działali zgodnie z założeniami?
  3. Szacunek dla występujących: czy osoby występujące były odpowiednio przedstawiane, czy oprócz nazwiska było coś więcej o nich powiedziane, co w przedstawianiu było szczególnie ładnie wyrażone, jak był przedstawiony sam Generalny Recenzent?
  4. Mówcy programowi: czy wszyscy planowani mówcy wystąpili, czy byli przygotowani i czy mowy spełniły założenia programowe? Generalny Recenzent nie recenzuje samych mów, bo to już zrobili recenzenci.
  5. Łańcuszek Mówców: czy był sprawnie prowadzony, co zasługuje na szczególne wyróżnienie, np. temat, mówca, podejście do tematu, recenzja?
  6. Recenzenci: czy podkreślali pozytywne strony wypowiedzi i krytykę formułowali jako sugestie? Czy byli szczegółowi w komentarzach i taktowni w wypowiedziach? Do zadań Generalnego Recenzenta należy dopilnowanie, aby (za wyjątkiem negatywnej recenzji, która jest częścią treningu na Mistrza Osobowości), wszystkie recenzje były konstruktywne, tzn. poruszały co było dobre i co można następnym razem zrobić lepiej.
  7. Rada Ekspertów: czy temat był warty rozważenia, jak Rada Ekspertów wywiązała się z zadania, jak rozwiązanie ma się do teorii sukcesu?
  8. Atmosfera spotkania: czy była przyjazna i sympatyczna, czy każdy miał okazję się wypowiedzieć? Przy założeniu, że każdy z członków powinien się z każdym przywitać przed spotkaniem, Generalny Recenzent może mieć "czarną listę" osób, które się z nim nie przywitały.
  9. Goście: ilu nowych gości było na spotkaniu, jak byli traktowani, czy każdy z uczestników przedstawił im się przed rozpoczęciem spotkania?
  10. Całość spotkania: czy spełniło funkcję kształcącą i sprzyjającą podnoszeniu poczucia własnej wartości uczestników, jakie były nowe pomysły, użycie humoru? Tutaj Generalny Recenzent ocenia również "zadanie specjalne", jeśli takie postawił na początku spotkania.

Jeśli przydzielić każdemu z powyższych elementów punkty od 0 do 10, to całość można podsumować w procentach, chociaż takie podliczanie może trochę za bardzo przypominać szkołę. Generalny Recenzent może też zmienić wagę poszczególnych elementów, a także dodać nowe (dobrze jest wtedy o tym wspomnieć na początku).

Ocena Generalnego Recenzenta nie jest wyrocznią, jest jego oceną. Powinna być szczera i autentyczna, tzn. to co Generalny Recenzent naprawdę uważa. Jest to ćwiczenie asertywności, ale zarazem taktu. W sytuacjach drastycznych dobrze jest pamiętać, że zawsze można pewne rzeczy omówić z zainteresowanymi sam na sam, aby nie ośmieszać ich publicznie. W wypadku wątpliwości, proste pytanie "w jakim celu to mówię?" może być bardzo pomocne.

TeTa > Polska > Książki > TY > 2.9  © Tadeusz Niwiński, Canada, 2003-11-06