Doskonałą metodą uczenia się i rozwoju jest nagrywanie swoich wypowiedzi i późniejsze ich analizowanie. Wymaga to pewnej odwagi, gdyż pierwsze takie doświadczenia zwykle prowadzą do zdziwienia, jak wiele popełniamy błędów, wychwytujemy niezręczności, którymi jesteśmy zażenowani i łatwo zniechęcamy się do następnych prób (zakładając naiwnie, że nie zauważone błędy nie są błędami). Ważne, żeby nie przejmować się tym wewnętrznym krytykiem, który w nas siedzi - przy okazji można traktować nagrywanie swoich wypowiedzi jako okazję do ćwiczenia samoakceptacji.

Analizując nagranie zwracamy przede wszystkim uwagę na strony pozytywne - co zostało dobrze i ładnie powiedziane. Wymaga to pewnej dyscypliny, aby zacząć od zauważenia dobrych stron (i w myślach poklepać się po ramieniu). Wychwytujemy także rzeczy, które możemy - i chcemy! - zmienić. Nad nimi właśnie będziemy pracować.

Nagrywanie swoich wystąpień jest także dobrą metodą dokumentowania swojego rozwoju - co za wspaniała zabawa posłuchać to za pięć lat!

Mówcy, na ogół przejętemu swoim wystąpieniem, trudno jest się samemu nagrywać i dlatego najlepiej, jeśli w Klubie znajdzie się ktoś, kto podejmie się nagrywania różnych mówców, albo nawet całego spotkania (jest to jeden z pomysłów na JA Sp.z o.o.).

Zarząd może zechcieć zbierać najlepsze mowy w Klubie, jako jego dorobek i materiał szkoleniowy dla innych. Systematyczne zbieranie wyróżniających się wystąpień jest materiałem, który po kilku latach może okazać się bezcenny! Jedna rzecz jest pewna: jeśli nie będzie nagrany teraz - na pewno nie będzie istniał za parę lat.

Dlaczego by nie zorganizować (międzynarodowego) konkursu między różnymi KLS-ami na najlepszą nagraną mowę w danej kategorii? Dobre pole do popisu dla Mistrzów Organizacji.