Temat w dyskusji panelowej jest publicznie dyskutowany przez wyznaczoną grupę, czyli "panel", którą kieruje moderator. Grupa ta wcześniej przygotowuje się do wystąpienia i dokładnie ustala, co ma być powiedziane (co może wymagać kilku gorących dyskusji już na tym etapie). Pożądane, żeby prezentowane były wypowiedzi kontrowersyjne. Pierwsza część spotkania jest w pewnym sensie wyreżyserowana: prowadzący ją moderator wie, co który panelista ma do powiedzenia, i kieruje tymi wypowiedziami trochę jak dyrygent orkiestrą. Druga część spotkania jest otwarta dla uczestników z sali. Mogą to być pytania do panelistów i komentarze do ich wypowiedzi, a także indywidualny punkt widzenia uczestników. Moderator umiejętnie udziela głosu publiczności i panelistom: zwracając uwagę, aby każdy odmienny pogląd mógł być wyrażony. Na zakończenie moderator krótko podsumowuje, co zostało powiedziane, i dodaje swój komentarz. Dobrze przeprowadzona dyskusja panelowa nigdy nie kończy się wydaniem wyroku, ale pozostawia każdemu z uczestników poczucie, że decyzja należy do niego.

W debacie zwykle występują dwie grupy ludzi: "za" i "przeciw", które usiłują się nawzajem przekonać. Debata z reguły nie jest wyreżyserowana, chociaż "siły" po obu stronach powinny być w miarę wyrównane. Cała sala może być podzielona na "strony" i każdy może zabrać głos albo, podobnie jak w dyskusji panelowej, prawo głosu mają tylko wybrani, a publiczność może się wypowiedzieć dopiero w drugiej części. Całe przedsięwzięcie musi być sprawnie zorganizowane i prowadzone przez kogoś doświadczonego, aby nie zamieniło się w przekrzykiwanie, szczególnie jeśli temat wzbudza emocje.

Inną formą spotkania dyskusyjnego może być zaproszenie jakiegoś gościa, np. artysty, autora, polityka, posła, profesora, radnego, reżysera itp., który ma coś ciekawego do powiedzenia. Pierwsza część dyskusji należy wtedy do tej osoby, a w drugiej jest okazja do pytań i komentarzy. "Gościem" może być też ktoś z Klubu, kto zechce poddać się "krzyżowemu ogniowi pytań" na jakiś temat, np. Prezydent, który ma jakieś kontrowersyjne plany rozwoju Klubu.

We wszystkich typach spotkań dyscyplina wypowiedzi jest jednym z ważniejszych czynników, decydujących o powodzeniu przedsięwzięcia. Każdy z wypowiadających się musi mieć z góry ustalony limit czasowy. Limit ten może być inny dla różnych uczestników, np. pięć minut dla panelistów w panelu, dwie minuty, gdy odpowiadają na pytania, trzy minuty dla publiczności (i nie więcej niż dwa razy, bo na każdym spotkaniu znajdzie się ktoś, kto będzie chciał gadać do późnej nocy). Dla gościa limit może wynosić nawet dwie godziny, ale powinien być z góry ustalony. Dlatego Mistrz Czasu, dysponujący zegarkiem, jest niezbędny na każdym spotkaniu dyskusyjnym.

Wyniki ciekawszych dyskusji mogą być utrwalone w Biuletynie Klubowym dla przyszłych pokoleń. Mogą też stać się źródłem inspiracji do działania na zewnątrz Klubu – jako Klub lub indywidualnie. Ktoś to oczywiście musi zrobić i mieć do tego motywację, dlatego dobrze, żeby osoba organizująca spotkanie z góry wiedziała, co chce z tym materiałem zrobić i dlaczego.