Mumford
10/10 ( IMDb: 6.8/10)

W miasteczku Mumford pojawia się nowy psycholog (Loren Dean), który akurat też nazywa się Mumford. Wkrótce zaczyna cieszyć się coraz większym powodzeniem, nawet większym niż jedyna do tej pory w miasteczku psycholog i jedyny psychiatra. Przychodzi do niego Skip Skiperton (Jason Lee), młody i genialny wynalazca, producent modemu "Panda", który zatrudnia większą część osób w mieście, jeździ na deskorolce i szuka kobiety, która pokochałaby go nie dla jego 3 miliardów dolarów, które jest wart.

Nowy psycholog najwyraźniej nie pozwala swoim pacjentom traktować się jak spluwaczka - potrafi zdecydowanie przerwać zwierzenia niektórych klientów, a znanego w miasteczku prawnika do spraw karnych (Martin Short) nawet wyrzuca z gabinetu, kiedy ten upiera się prowadzić sesję po swojemu. Mumford wyznaje zasadę, że ma prawo odmówić usług osobom, którym nie podejmuje się pomagać. Urażony prawnik buntuje psychiatrę i psycholog, aby sprawdzili przeszłość Mumforda...

Jest też wątek miłosny (a nawet kilka). Pochwała zdrowego rozsądku. Żeby nie psuć przyjemności oglądania tego filmu nie zdradzam więcej, dodam tylko, że młody wynalazca ma swój głęboko ukrywany sekret w starannie strzeżonej piwnicy swojej firmy. Psycholog Mumford też ma sekret.

Lawrence Kasdan (scenariusz i reżyseria) zrobił ten film z olbrzymim poczuciem humoru i specyficzną ironią. Wartka akcja, logicznie układająca się w całość. Film zmusza do myślenia. Liczne dość zaskakujące sceny i stwierdzenia, np. "W wolnym społeczestwie jesteś tym kim twierdzisz, że jesteś. Jeśli zmarnujesz swoje życie, czasem dostajesz następną szansę. (In a free society you are what you say you are. If you screwed up on life, sometimes you can get another shot)".