Pożegnanie z Leninem
6/10 ( IMDb: 7.8/10)

Rzecz dzieje się w NRD-owie. Christiane Kerner, opuszczona przez męża, który uciekł na Zachód, wpada w długi stan odrętwienia. Kiedy dochodzi do siebie, staje się wierną wyznawczynią komunizmu. Przychodzi rok 1989. Christianne widzi swojego syna aresztowanego przez policję w tłumie demonstrantów. Dostaje ataku serca i upada na ziemię. Pomoc przychodzi na tyle późno, że kiedy wreszcie trafia do szpitala, jest w stanie śmierci klinicznej. Po ośmiu miesiącach nagle odzyskuje przytomność (kiedy syn przy jej boku całuje się z pielęgniarką).

Lekarz zabrania jakichkolwiek wzruszeń, syn więc przygotowuje w domu wszystko tak, jak było. Z kolegą nawet produkują progrmay telewizyjne z "wiadomościami", jak za komunizmu.

Ciekawe zderzenie dwóch różnych światów. Dobry pomysł, ale raczej naiwnie zrealizowany. Są, owszem, zabawne sceny, ale chwilami nie wiadomo co właściwie reżyser chciał pokazać.