Chicago
10/10 ( IMDb: 7.4/10)

Pomysł zrobienia takiego musicalu jest niezwykły z kilku powodów. Po pierwsze, ponieważ dotyczy morderstw w Chicago (raczej ponura a nie wesoła sprawa). Po drugie, mowa jest tylko o morderstwach dokonywanych przez kobiety (z morderstwami raczej odruchowo kojarzą się mężczyźni). Po trzecie (i to jest rewelacyjny wynalazek) akcja filmu nie zatrzymuje się na czas śpiewania (jak to zwykle bywa w musicalach i sprawia wrażenie przerwy w filmie). Akcja cały czas wartko się toczy, obrazy z kabaretu przeplatane są (na tę samą melodię) z obrazami z rzeczywistości.

Roxie Hart (Renée Zellweger) marzy o zostaniu gwiazdą kabaretu, ale zamiast na scenę trafia do więzienia po zastrzeleniu faceta, który okazał się oszustem i udając, że ma możliwości załatwienia jej roli w kabarecie, tylko ją wykorzystał seksualnie. Velma Kelly (Catherine Zeta-Jones) jest aktorką kabaretową, ale też przebywa w więzieniu z powodu zabicia męża i siostry przyłapanych na zdradzie. Obu paniom grozi kara śmierci przez powieszenie. Ale to jest przecież Chicago!

Na scenę wkracza sławny adwokat Billy Flynn (Richard Gere), który za $5000 podejmuje się wybronić każdego: "Nie chcę się chwalić, ale gdyby Jezus Chrystus mieszkał dzisiaj w Chicago, i przyszedł do mnie, i miał pięć tysięcy dolarów, powiem tylko, że sprawy potoczyły by się zupełnie inaczej. (I don't mean to toot my own horn, but if Jesus Christ lived in Chicago today, and he had come to me and he had five thousand dollars, let's just say things would have turned out differently)".

Rewelacyjny "tap dance" odtańczony przez Richarda Gere w kulminacyjnym punkcie sprawy sądowej. Wiele zabawnych scen, jak na przykład ta, w której mąż przyłapany przez żonę w łóżku z dwiema kobietami mówi: "Tu nikogo nie ma, wolisz bardziej wierzyć własnym oczom czy mnie?"

Film jest barwny i pełem muzyki, a jednocześnie pokazuje intrygi i machinacje na różnych szczeblach społeczeństwa, przez co zmusza do refleksji. A wszystko w wesołej i bestroskiej kabaretowej atmosferze. To jest Chicago. To trzeba samemu zobaczyć i przeżyć.