Chłopcy nie płaczą
9/10 ( IMDb: 7.6/10)

Film oparty na prawdziwej historii. Młoda Teena Brandon (Hilary Swank) czuje się mężczyzną. W małym miasteczku w stanie Nebraska przedstawia się jako Brandon i zaprzyjaźnia z miejscowym towarzystwem, a nawet zakochuje w jednej z dziewcząt. Lana (Chloë Sevigny) odwzajemnia jego uczucie. Nawet po upojnym seksie Lana nie zdaje sobie sprawy, że Brandon fizycznie jest kobietą. Do akcji wkraczają "przyjaciele" i wcale to się dobrze nie kończy.

W kodzie genetycznym (jak pamiętam z książki "Płeć mózgu") informacja na temat płci tworzonego człowieka zapisana jest w trzech różnych miejscach. Jasne, że jeśli nie jest ona taka sama, to hydraulika może się nie zgadzać z duszą. Ale tego większość ludzi nie rozumie. Dlatego ten film jest bardzo kształcący, bo co innego przeczytać o czymś w książce (pod warunkiem, że się w ogóle czyta książki), a co innego przeżyć to oglądając film.

Świetnie pokazane życie w małym miasteczku i poczucie beznadziejności wynikającej z braku perspektyw, szczególnie wśród młodych ludzi. Prymitywne i zwierzęce zachowania jakoś łatwiej rodzą się w takich środowiskach. Zdrady, upokorzenia, gwałty i morderstwa popełniają najczęściej bardzo "normalni" ludzie.

Ten film kojarzy się z Fucking Amal, zarówno z powodu małomiasteczkowej beznadziejności, jak i problmów wynikających z pokonywania lęku przed byciem sobą. Hilary Swank dostała Oskara za tę rolę. Rzeczywiście robi wrażenie!